Co do twórczości Burtona mam mieszane uczucia bo albo podobają mi się od samego początku albo sttttrasznie się ich boję, a poziom strachu ocenić mogę co najmniej 6/10.Niestety muszę przyznać że dużo częściej jego filmy przyprawiają mnie o gęsią skórkę niż przyciągają przed ekran. Zastanawiam się też jaki dokładnie jest cel tego zabiegu i dlaczego lubuje się właśnie w tak mrocznej tematyce,skoro podobno nawet współpracował od początku z Disney'em i jest z tą wytwórnią związany do dziś,która jak wiadomo tworzy rzeczy głównie familijne i bardzo łagodne. Można na pewno powiedzieć o nim jedno:(i z pewnością to zdanie jest ,było i będzie często powtarzane)jego filmów nie da się zapomnieć! Mogę również powiedzieć że bez względu na charakter jakim operuje w większości swoich filmów zawsze lub prawie zawsze (podobnie jak w przypadku Disney;a) posiadają swoistą głębię,przesłanie przekaz oraz skłaniają do refleksji nad wieloma rozmaitymi kwestiami. Po jego seansach w głowie kłębi się często mnóstwo pytań.Jego filmy mogą być też motorem napędowym wielu ciągnących się jak makaron dyskusji. Za to chyba najbardziej go podziwiam. Ale mimo wciąż mam to jedno pytanie ,równie dobrze mogę stwiedzić że zadaję je wszystkim reżyserom i fanom chorrorów oraz trillerów. Dlaczego tak bardzo upodobaliście sobie straszenie ludzi? Co w tym jest dobrego?!. Na szczęście Burton jest bardzo zrównoważnony w swoich osiągnięciach i nie wszystkie jego produkcje budzą tak duży lęk, a niektóre na szczęście(przynajmniej dla mnie) prawie wcale. Jak chóćby Dumbo ,Frankenweenie(do dziś się zastanawiam skąd się wziął pomysł na taki tytuł i co to właściwie znaczy) Charlie i fabryka czekolady ,Edwart Nożycoręki czy uwielbiana przeze mnie i (bez urazy Panie Lewis Caroll) znacznie przewyższająca orginał,,Alicja w krainie czarów"(marzę by trafić do właśnie takiej krainy czarów). Druga część nieco spaliła na panewnce być może właśnie dlatego że zmienił się jej reżyser.Straciła trochę swojego dawnego ducha,co nie oznacza, że była jakimś wielkim niewypałem po prostu była odrobinę gorsza od części 1. Ap ropo akurat tej ,,Przygody" mam ogromną nadzieję że będzie w podobnym stylu i tym razem nie będzie to ,,casting dla straszaków". Tytół jest bardzo ciekawy,fabuła też wydaje się przyjemna a nawet co dla mnie jest często w tym wypadku zaskoczeniem śmieszna. Tak więc jestem skłonna obejrzeć. Tylko błagam,żadnego zastraszania!